முத்துக்குமார் வினியோகித்த துண்டு அறிக்கையின் விபரம்


விதியே விதியே என்செய் நினைத்திட்டாய் என் தமிழ் சாதியை...
முத்துக்குமார்




தீக்குளிக்கப் போவதற்கு சில நிமிடங்களுக்கு முன்பு முத்துக்குமார் வினியோகித்த துண்டு அறிக்கையின் விபரம் வருமாறு:

அன்பார்ந்த உழைக்கும் தமிழ்மக்களே...

வணக்கம். வேலைக்குப் போகும் அவசரத்திலிருக்கும் உங்களை இப்படி சந்திக்க நேர்ந்ததற்கு நான் வருந்துகிறேன். ஆனால் வேறு வழியில்லை. என் பெயர் முத்துக்குமார். பத்திரிகையாளர் மற்றும் உதவி இயக்குநர். தற்சமயம் சென்னையில் உள்ள பத்திரிகை ஒன்றில் வேலை செய்து வருகிறேன். உங்களைப்போல் தான் நானும். தினமும் செய்தித்தாளையும், இணையத்தையும் பார்த்து பார்த்து, தினம் தினம் கொல்லப்பட்டு வரும் எம் சக தமிழர்களைக் கண்டு சாப்பிட முடியாமல், தூங்க முடியாமல், யோசிக்க முடியாமல் தவிக்கும் எத்தனையோ பேரில் ஒரு சாமானியன். வந்தாரை வாழ வைக்கும் செந்தமிழ் நாட்டில் சேட்டு என்றும், சேட்டனென்றும் வந்தவனெல்லாம் வாழ, சொந்த ரத்தம் ஈழத்தில் சாகிறது. அதைத் தடுத்து நிறுத்துங்கள் என்று குரல் கொடுத்தால், ஆம் என்றோ இல்லை என்றோ எந்த பதிலும் சொல்லாமல் கள்ள மௌனம் சாதிக்கிறது இந்திய ஏகாதிபத்தியம். இந்தியாவின் போர் ஞாயமானதென்றால் அதை வெளிப்படையாகச் செய்ய வேண்டியதுதானே.. ஏன் திருட்டுத்தனமாக செய்ய வேண்டும்?

ராஜீவ்காந்தியைக் கொன்றார்கள் என்ற சொத்தை வாதத்தை வைத்துக்கொண்டு, சில தனிநபர்களின் பழிவாங்கல் சுயநல நோக்கங்களுக்காக ஒரு பெரும் மக்கள் சமூகத்தையே கொன்று குவிக்கத் துடிக்கிறது இந்திய அதிகார வர்க்கம். ராஜீவ் காந்தி கொலையில் விடுதலைப்புலிகள் மட்டும் குற்றம்சாட்டப்படவில்லை. தமிழக மக்களையும் குற்றவாளிகள் என்று குற்றம்சாட்டியது ஜெயின் கமிஷன் அறிக்கை. அப்படியானால் நீங்களும் ராஜீவ்காந்தியைக் கொலை செய்த கொலைகாரர்கள்தானா?

ஜாலியன் வாலாபாக்கில் வெள்ளையன் கொன்றான் என்றார்களே, இவர்கள் முல்லைத் தீவிலும் வன்னியிலும் செய்வதென்ன? அங்கு கொல்லப்படும் குழந்தைகளைப் பாருங்கள். உங்கள் குழந்தைகள் நினைவு வரவில்லையா? கற்பழிக்கப்படும் பெண்களைப் பாருங்கள். உங்களுக்கு அதுபோன்ற வயதில் ஒரு தங்கையோ, அக்காவோ இல்லையா? ராஜீவ் கொல்லப்பட்டபோது காங்கிரசின் முக்கிய தலைவர்கள் ஏன் அவருடன் இல்லை, கூட்டணிக் கட்சித் தலைவியான ஜெயலலிதா, தமிழ்நாட்டில் ராஜீவ் கலந்துகொள்ளும் ஆகப்பெரிய பொதுக்கூட்டத்தில் ஏன் பங்கெடுக்கப் போகவில்லை என்பதுபோன்ற கேள்விகள் கேட்கப்படாமலும், இவர்களால் பதில் சொல்லப்படாமலும் கிடக்கின்றன. மக்களே யோசியுங்கள். இவர்கள்தான் உங்கள் தலைவர்களா? பணம், அடியாள் பலம் ஆகியவற்றைக் கொண்டு மிரட்டல் அரசியல் நடத்தி வரும் இவர்கள் நாளை நம்மீதே பாய மாட்டார்கள் என்பதற்கு என்ன நிச்சயம்? அப்படி பாய்ந்தால் யார் நம் பக்கம் இருக்கிறார்கள்?

கலைஞரா? நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் ராஜினாமா செய்வார்கள் என்று அப்பொழுதும் அவர் அறிவிப்பார். பிறகு, மத்திய அரசைப் புரிந்துகொள்வார்(?!). பிறகு மறுபடி சரியான முடிவை எடுக்க வேண்டி சட்டமன்றத்தில் தீர்மானம் நிறைவேற்றுவார் - இந்த மாசம், இந்த வாரம், இதுவரைக்கும் என்ன எவனும் தொட்டதில்ல என்கிற வின்னர் பட வடிவேல் காமெடியைப் போல. காகிதம் எதையும் சாதிக்காது மக்களே! இப்பொழுது, உலகத் தமிழினத் தலைவர் என்ற பட்டப்பெயரைச் சூடிக்கொள்ளவும், தமிழ்நாட்டில் இருக்கும் பணத்தையெல்லாம் தன் குடும்பத்திற்கே உரித்தாக்கவும் விரும்புகிற தேர்தல் காலத் தமிழர் கலைஞர், மக்களின் கோபத்தை எதிர்கொள்ள பயந்து மருத்துவமனையில் போய் ஒளிந்துகொண்டுள்ளார். தனது மந்திரிகளுக்கு அவசியப்பட்ட துறைகளுக்காக சண்டப்பிரசண்டம் செய்து சதிராடிய இந்த சூரப்புலி உண்மையில் தமிழுக்காகவோ, தமிழருக்காகவோ செய்ததென்ன? ஒருமுறை அவரே சொன்னார், ''தேனெடுத்தவன் புறங்கையை நக்காமலா இருப்பா"னென்று. இவருடைய பம்மலாட்டத்தையெல்லாம் பார்த்தால் ரொம்பவே நக்கியிருப்பார் போலிருக்கிறேதே...

பட்டினிப் போராட்டத்தின் மூலம் களம் இறங்கியிருக்கும் சட்டக்கல்லூரி மாணவர்களே... உங்கள் போராட்டம் வெற்றிபெற சகதமிழனாக நின்று வாழ்த்துகிறேன். உங்களோடு களம் இறங்க முடியாமைக்கும் வருந்துகிறேன். ஈழத் தமிழர் பிரச்னை என்றில்லை, காவிரியில் தண்ணீர் விடச்சொல்லும் போராட்டமென்றாலும் சரி, தமிழ்நாட்டிற்காதவரான போராட்டம் எதுவாக இருந்தாலும் சரி, முதலில் களம் காண்பவர்கள் நீங்களும், வழக்கறிஞர்களும்தான். இந்த முறையும் நான்கு மாதங்களுக்கு முன்பாகவே களத்தில் இறங்கியவர்கள் இந்த இரண்டு தரப்பும்தான். உங்களுடைய இந்த உணர்வை மழுங்கடிக்கவே திட்டமிட்டு இந்திய உளவுத்துறை ஜாதிய உணர்வைத் தூண்டிவிட்டு, அம்பேத்கர் சட்டக்கல்லூரி அனர்த்தத்திற்கு வழிவகுத்திருக்கலாம் என்பது என் சந்தேகம். உலகம் முழுக்க மக்களுக்கான புரட்சிகரப் போராட்டங்களில் முன்கையெடுப்பவர்களாக இருந்தது மாணவர்கள் என்கிற ஜாதிதான். அதேபோல், தமிழ்நாட்டிலும் உங்களுக்கு முந்திய தலைமுறையொன்று இதுபோன்ற ஒரு சூழலில், இதுபோல் குடியரசு தினத்திற்கு முன்பு களம் கண்டுதான் காங்கிரஸ் உள்ளிட்ட தேசியக் கட்சிகளைத் தமிழ் மண்ணிலிருந்து விரட்டியடித்தது.

ஆக, வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஒரு தருணம் உங்கள் கைகளுக்கு மறுபடியும் வந்து சேர்ந்திருக்கிறது. பொதுவாக உலக சரித்திரத்தில் இப்படியெல்லாம் நடப்பதில்லை. கடந்த முறை நடந்ததுபோல், உங்கள் போராட்டத்தின் பலன்களை சுயநலமிகள் திருடிக்கொள்ள விட்டுவிடாதீர்கள். போராட்டத்தின் பலன்களை அபகரித்து ஆட்சிக்கு வந்த தி.மு.க. முதலில் செய்த விசயம் மாணவர்கள் அரசியல் ஈடுபாடு கொள்ளக்கூடாது என சட்டம் போட்டதுதான். ஆட்சிக்கு வந்த அது, தமிழின உணர்வுகளை மழுங்கடித்து, ஒட்டுமொத்த தமிழினத்தையும் மகஜர் கொடுக்கும் ஜாதியாக மாற்றியது. அந்த மரபை அடித்து உடையுங்கள். மனு கொடுக்கச் சொல்பவன் எவனாக இருந்தாலும், அவனை நம்பாதீர்கள். நமக்குள்ளிருக்கும் ஜாதி, மதம் போன்ற வேறுபாடுகளை எரித்துக்கொள்ள இதுதான் தருணம். உண்ணாவிரதத்தையெல்லாம் தூக்கியெறிந்துவிட்டு களம் காணுங்கள்.

உண்மையில், இலங்கையில் இந்திய ராணுவ நடவடிக்கை என்பது தமிழர்களுக்கெதிரானது மட்டுமல்ல, ஒட்டுமொத்த இந்தியர்களுக்குமே எதிரானது. சிங்களச் சிப்பாய்களிடம் கற்றுக்கொள்கிற பாலியல் நுணுக்கங்களைத்தானே அவர்கள் அசாமில் அப்பாவிப் பெண்களிடம் பரிசோதித்துப் பார்த்தார்கள்! விடுதலைப்புலிகளை ஒடுக்குவதற்கான சிங்கள வன்முறை நுணுக்கங்களைக் கற்றுக்கொண்டு வடகிழக்கு மாநிலப் போராளிகளிடம் பயன்படுத்திக் கூர்பார்த்தார்கள்! போதாதற்கு, ஹைட்டியில் சமாதானப் பணிக்காக அனுப்பப்பட்ட ஐ.நா.வின் ராணுவத்திலிருந்து இந்திய மற்றும் இலங்கை ராணுவம் அவரவர்களுடைய பாலியல் நடவடிக்கைகளுக்காக அடித்துத் துரத்தப்பட்டிருப்பதிலிருந்து என்ன தெரிகிறது - இந்தக் கூட்டணி கொள்கைக்கூட்டணியல்ல, பாலியல் கூட்டணி என்றல்லவா!, ஆக இந்திய - இலங்கை இராணுவக் கூட்டு என்பது இந்தியர்களின் அடிப்படை மனித உரிமைகளுக்கும் கூட எதிரானதாக இருப்பதால், அகில இந்திய அளவில் மாணவர்கள், ஜனநாயக அமைப்புகளையும் உங்கள் பின்னால் திரட்டுங்கள்.

இதையெல்லாம் மக்களே செய்ய முடியும். ஆனால், அவர்கள் சரியான தலைமை இல்லாமல் இருக்கிறார்கள். உங்கள் மத்தியிலிருந்து தலைவர்களை உருவாக்குங்கள். உங்கள் போராட்டத்தை சட்டக்கல்லூரி மாணவர்கள் என்ற இடத்திலிருந்து அனைத்து மாணவர்கள் என்று மாற்றுங்கள். உங்களிடமிருக்கும் வேகமும், மக்களிடமிருக்கும் கோபமும் இணைந்து தமிழக வரலாற்றை அடியோடு மாற்றட்டும். ஆள்பலம், பணபலம், அதிகார வெறியை உடைத்து எறியுங்கள். உங்களால் மட்டுமே இது முடியும். 'நாங்கள் தமிழ் மாணவர்கள், தமிழ்நாட்டின் உயிரானவர்கள், இங்கு தமிழினம் அமைதிகொண்டிருந்தால் ஏடுகள் தூக்கி படிப்போம். எங்கள் தமிழர்க்கின்னல் விளைந்தால் எரிமலையாகி வெடிப்போம்' என்ற காசி அனந்தனின் பாடலை ஓர் அறிவாயுதமாக ஏந்துங்கள்.. என் உடலை காவல்துறை அடக்கம் செய்துவிட முயலும். விடாதீர்கள். என் பிணத்தைக் கைப்பற்றி, அதை புதைக்காமல் ஒரு துருப்புச் சீட்டாக வைத்திருந்து போராட்டத்தைக் கூர்மைப்படுத்துங்கள்.

எனக்கு சிகிச்சையோ, போஸ்ட்மார்டமோ செய்யப்போகும் தமிழ்நாடு மருத்துவக் கல்லூரி மாணவர்களே.. உங்கள் கையால் அறுபட நான் புண்ணியம் செய்திருக்க வேண்டும். காரணம், அகில இந்திய அளவில், மருத்துவக் கல்வியில் இட ஒதுக்கீட்டுக்கு எதிராக உயர்சாதி மாணவர்கள் போராடிக்கொண்டிருக்க, தன்னந்தனியாக நின்று, மருத்துவக் கல்வியில் இடஒதுக்கீட்டுக்கு ஆதரவாகப் போராடியவர்களல்லவா நீங்கள்? எனக்கு செய்வதெல்லாம் இருக்கட்டும். நம் சகோதரர்களான ஈழத்தமிழர்களுக்கு உங்கள் பங்குக்கு என்ன செய்யப் போகிறீர்கள்?

தமிழீழம் என்பது தமிழீழத்தின் தேவை மட்டுமே அல்ல, அது தமிழகத்தின் தேவையும் கூட. காரணம், இராமேஸ்வரம் மீனவர்கள். உலகில் ஆடு, மாடுகளைப் பாதுகாப்பதற்குக் கூட சட்டமும், அமைப்புகளும் இருக்கின்றன. இராமேஸ்வரம் தமிழனும், ஈழத்தமிழனும் மாட்டைவிட, ஆட்டைவிடக் கேவலமானவர்களா? எல்லை தாண்டிப் போகும் மீனவர்கள், புலிகள் என்ற சந்தேகத்தின் பேரில் தாக்கப்பட்டு வருவதாக இந்திய மீடியா திட்டமிட்டு பிரச்சாரம் செய்து வருகிறது. இவர்களெல்லாம் செய்தித்தாளே படிப்பதில்லையா? சென்னையின் கடற்கரைகளில் அடிக்கடி தைவான் நாட்டைச் சேர்ந்த மீனவர்கள் வழிதெரியாமல் வந்தவர்கள் என்று கைது செய்யப்படுகிறார்கள். பல ஆயிரக்கணக்கான கிலோமீட்டர்கள் தூரத்திலிருக்கும் தைவான் மீனவன் வழிதவற முடியுமென்றால், வெறும் பன்னிரெண்டு மைல் தூரத்திற்குள் இராமேஸ்வரம் தமிழன் வழிதவறுவது நம்புவது மாதிரியில்லையாமா?

தமிழ்நாட்டில் வாழ்ந்து வரும் வெளிமாநிலங்களைச் சேர்ந்த சகோதர்களே...

உங்கள் சொந்த மாநிலத்தில் கூட இல்லாத நிம்மதியோடும், பாதுகாப்போடும் வாழக்கூடிய மாநிலம் தமிழ்நாடு தான் என்பது உங்களுக்கு அனுபவத்தால் தெரிந்திருக்கும். நாங்கள் இன்று பெரும் இக்கட்டை எதிர்நோக்கியிருக்கிறோம். ஈழத்திலிருக்கும் எங்கள் சகோதரர்கள், இந்தியர் என்னும் நம் பெயரைப் பயன்படுத்திதான் நம் அரசால் கொலை செய்யப்படுகிறார்கள். இந்தப் போராட்டத்தில் நாங்கள் தனித்துவிடப்படுவதை இந்திய அரசு விரும்புகிறது. அப்படி ஆகக்கூடாதென நாங்கள் விரும்புகிறோம். ஆகவே, போராடிக்கொண்டிருக்கும் எங்கள் சகோதரர்களுக்கு உங்கள் ஆதரவும் உள்ளதென மத்திய அரசுக்குத் தெரியப்படுத்துங்கள். அரசுகளில் அங்கம் வகிக்கக்கூடிய உங்கள் தேசிய இனங்களைச் சேர்ந்தவர்களை வற்புறுத்துங்கள். வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக இருக்கப் போகும் உங்களுடைய அந்த நடவடிக்கை, எம் கரத்தை பலப்படுத்துவதோடு, எதிர்காலத்தில், ஒரு நவநிர்மாண் சேனாவோ, ஸ்ரீராம் சேனாவோ தமிழ்நாட்டில் உருவாகவிருக்கும் ஆபத்தைத் தவிர்க்கும் என்பது என் கருத்து.

தமிழ்நாடு காவல்துறையிலிருக்கும் இளைஞர்களே...

உங்கள் மீது எனக்கு இருக்கும் மதிப்பு கொஞ்சம் நஞ்சமல்ல. காரணம், தமிழுக்காக மற்றவர்கள் என்ன செய்தார்களோ, அலுவலர்களை ஐயா என அழைப்பது போன்ற நடைமுறை ரீதியில் தமிழை வாழ வைத்துக்கொண்டிருப்பவர்கள் நீங்கள்தான். மக்களுக்காகப் பாடுபடவேண்டும், சமூக விரோதிகளை ஒழித்துக்கட்ட வேண்டும் என்பதுபோன்ற உன்னத நோக்கங்களுக்காகத்தான் நீங்கள் காவல்துறையில் இணைந்திருப்பீர்கள் என்று நம்புகிறேன். ஆனால், அதை செய்ய விடுகிறதா ஆளும் வர்க்கம்? உங்களை சிறுசிறு தவறுகள் செய்ய விடுவதன் மூலம் தன்னுடைய பெருந்தவறுகளை மறைத்துக்கொள்ளும் அதிகார வர்க்கம், உங்களை, எந்த மக்களுக்காகப் பாடுபட நீங்கள் விரும்பினீர்களோ, எந்த மக்களுக்காக உயிரையும் கொடுக்கலாம் என்று தீர்மானித்தீர்களோ, அந்த மக்களுக்கெதிராகவே, பயிற்றுவிக்கப்பட்ட அடியாள்களாக மாற்றுகிறது.

டெல்லி திகார் ஜெயிலைப் பாதுகாப்பது தமிழக போலீஸ்தான். இந்தியாவில் பழமையான காவல்துறையான தமிழக காவல்துறை சிறப்பாக செயல்பட்டு வரும் காவல்துறைகளில் ஒன்று. ஆனால் அந்த மதிப்பை உங்களுக்குக் கொடுக்கிறதா இந்திய அரசாங்கம்! மத்திய அமைச்சர் ப.சிதம்பரம் தமிழகம் வந்து திரும்பிப்போகையில், சென்னை விமான நிலையத்தில், அவருக்கான பாதுகாப்பை வழங்க அனுமதிக்க மறுத்திருக்கிறார்கள் மத்திய காவல் அதிகாரிகள். ஏனென்று கேட்டதற்கு, ராஜீவ் காந்தியை நீங்கள் பாதுகாத்த லட்சணம் தான் தெரியுமே என்று கிண்டல் செய்திருக்கிறார்கள். ராஜீவ்காந்தியைத் தமிழக காவல்துறையால் காப்பாற்ற முடியவில்லை என்பது எவ்வளவு உண்மையோ, அதே அளவுக்கு உண்மை, ராஜீவோடு இறந்தவர்களில் பலர் அப்பாவி போலீஸ்காரர்கள் என்பது. உங்கள் அர்ப்பணிப்புணர்வு கேள்விக்காப்பாற்பட்டது. ஆனால் மேற்படி வெண்ணெய் வெட்டி வீரரர்கள் - அதுதான், இந்திய உளவுத்துறை - ராஜீவின் உயிருக்கு ஆபத்து இருக்கிறது என்ற தகவலை அறிந்தபோதும் மெத்தனமாக இருந்தது என்பது பின்னர் அம்பலமானதல்லவா...

இதுவரை காலமும் நீங்கள் அப்பாவி மக்களுக்கெதிராக இருந்தாலும் தமிழகத்தின் பெருமைகளில் ஒன்றாகத்தான் இருக்கிறீர்கள். வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இந்தத் தருணத்தில், நீங்கள் மக்கள் பக்கம் இருந்தால் மட்டுமே மக்களிடம் இழந்திருக்கிற பெருமையை மீட்டெடுக்க முடியும். ஒருமுறை சக தமிழர்களுக்காக அர்ப்பணித்துப் பாருங்கள். மக்கள் உங்களை தங்கத்தட்டில் வைத்து தாங்குவார்கள். தமிழனின் நன்றி உணர்ச்சி அளவிடற்கரியது. தன்னுடைய சொந்தக்காசை வைத்து அணை கட்டிக்கொடுத்தான் என்பதற்காகவே அவனுக்கு கோயில் கட்டி, தன் பிள்ளைகளுக்கு அவன் பெயரை வைத்துக் கொண்டாடிக்கொண்டிருக்கிறான் முல்லையாற்றின் மதுரை மாவட்டத்தமிழன். நீங்கள் செய்ய வேண்டியதெல்லாம், கொந்தளிக்கப் போகும் தமிழகத்தில், மத்திய அரசு அதிகாரிகளுக்கு ஒத்துழைக்க மறுப்பது, ரா, சி.பி.ஐ போன்ற அமைப்புகளைச் சேர்ந்தவர்களை உள்ளூர் மக்களுக்கு அடையாளம் காட்டுவதும்தான். இதை மட்டுமாவது செய்யுங்கள். மற்றதை மக்கள் பார்த்துக்கொள்வார்கள்.

களத்தில் நிற்கும் தமிழீழ மக்களே, விடுதைலைப்புலிகளே...

அனைத்துக்கண்களும் இப்போது முல்லைத்தீவை நோக்கி. தாய்த்தமிழகம் உணர்வுப்பூர்வமாக உங்கள் பக்கம்தான் நிற்கிறது. வேறு ஏதாவது செய்ய வேண்டும் எனவும் விரும்புகிறது. ஆனால் என்ன செய்வது உங்களுக்கு அமைந்தது போன்ற உன்னத தலைவன் எங்களுக்கில்லையே... ஆனால், நம்பிக்கையை மட்டும் கைவிடாதீர்கள். இதுபோன்ற கையறுகாலங்கள்தான், கைவிடப்பட்ட நிலைமைக் காலங்கள்தான் சிறந்த மக்கள் தலைவனைக் கண்டுபிடித்திருக்கின்றன. தமிழகத்திலிருந்து அப்படி ஒருவர் இந்தக் காலத்தில் உருவாகலாம். அதுவரை, புலிகளின் கரங்களை பலப்படுத்துங்கள். 1965ல் நடந்த இந்தி எதிர்ப்புப் போரை சில சுயநலமிகளின் கையில் ஒப்படைத்ததால்தான் தமிழக வரலாறு கற்காலத்திற்கு இழுபட்டுள்ளது. அந்தத் தவறை நீங்கள் செய்து விடாதீர்கள்.

அன்பிற்குரிய சர்வதேச சமூகமே, நம்பிக்கைக்குரிய ஒபாமாவே,

உங்கள் மீது எங்களுக்கு இன்னும் நம்பிக்கை இருக்கிறது. ஆனால், இறையான்மை கொண்ட ஒரு குடியரசு தம் குடிமகனை இனஒதுக்கல் மூலமாக கொடுமைப்படுத்தாது என்பதற்கு எந்த உத்தரவாதமும் கிடையாது. வசதிக்காக அமெரிக்காவின் கடந்த காலத்தையே எடுத்துக்காட்டாக சொல்லலாம். உலகப்புகழ் பெற்ற குத்துச்சண்டை மாவீரன் முகமதலி சொன்னானே, என் சருமத்திலிருக்கும் கொஞ்ச வெண்மையும் கற்பழிப்பின் மூலமாகவே வந்திருக்குமென்று... நீங்கள் அமைதியாக இருக்கும் வரை இந்தியா வாயே திறக்காது. ஒட்டுமொத்த தமிழர்களும் அழிக்கப்பட்ட பிறகு வேண்டுமானால் அது நடக்கும். அதுவரை, இந்தியாவின் வாயைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கப் போகிறீர்களா? வன்னியில், விடுதலைப்புலிகளுக்கு எதிரான போர்தான் நடக்கிறது என்கிறார்கள். புலிகள் மக்களைக் கேடயமாகப் பயன்படுத்துகிறார்கள் என்கிறார்கள். அப்படியானால் அரசு சொன்ன பகுதிக்கு வந்த மக்களை ஏன் கொலை செய்தார்கள்? இது ஒன்று போதுமே, தமிழ்மக்கள் விடுதலைப்புலிகளைச் சார்ந்து நின்றாலும் சரி, இலங்கை அரசைச் சார்ந்து நின்றாலும் சரி, தமிழர்கள் என்ற காரணத்திற்காகவே அவர்கள் கொல்லப்படுகிறார்கள் என்பதற்கு. இது இனப்படுகொலை இல்லையா?

இந்தியா, பாகிஸ்தான், சீனா ஆயுதம் கொடுத்தும், ஜப்பான் பணம் கொடுத்தும், கூடுதலாக, இந்தியா நாட்டாமை செய்தும் தமிழர்களைக் கொல்கின்றனரென்றால், நீங்கள் உங்கள் மெளனத்தின் மூலமாகவும், பாராமுகத்தின் மூலமாகவும் அதே கொலையைத்தான் செய்துகொண்டிருக்கிறீர்கள் என்பதை ஏன் உணரவில்லை? ஆயுதம் தாங்கி போராடுவதால் மட்டுமே யாரும் தீவிரவாதியாகிட மாட்டார்கள். அறத்திற்கே அன்பு சார்பென்ப அறியார் மறத்திற்கும் அஃதே துணை என்று பாடியுள்ளான் எங்கள் திருவள்ளுவர்.

புலிகள் ஆயுதங்களைக் கீழே போட வேண்டும் என்கிறார் ஜெயலலிதா - என்னவோ பிரச்சினையே புலிகள் ஆயுதம் எடுத்ததால்தான் வந்தது என்பதைப் போல.. உண்மையில், புலிகள் தமிழீழ இன அழிப்பிலிருந்து உருவாகி வந்தவர்களே தவிர, காரணகர்த்தாக்கள் அல்லர்(they are not the reason: just an outcome)

இந்திய அரசு இந்தப் பிரச்சினையில் ஈடுபட்டிருப்பது வெளிப்படையாகாத வரை, இலங்கைப் பிரச்சினை உள்நாட்டுப் பிரச்சினை, அதில் தலையிட முடியாது என்றது. பிறகு சீனா, பாகிஸ்தான் அமெரிக்கா போன்ற நாடுகள் இலங்கையில் ஆதிக்கம் பெறுவதைத் தடுப்பதற்காக செய்வதாகச் சொன்னது. நாடாளுமன்றத்தில் தாக்குதல் நடத்தியது, மும்பை தொடர்வெடிகுண்டுகள், பிறகு அண்மையில் நடந்த தாக்குதல் எனப் பலவாறாக இந்திய மக்களைக் கொன்று குவித்த பாகிஸ்தானோடு இணைந்து கொண்டு தமிழர்களைக் கொன்று குவிக்கிறது. அப்படியானால், பாகிஸ்தானின் இந்தியா மீதான பயங்கரவாதமென்பது இந்தியா-பாகிஸ்தான் இருதரப்பு அதிகார வர்க்கங்களும் தங்கள் மக்களைச் சுரண்ட பரஸ்பர புரிதலுடன் உருவாக்கிக் கொண்ட ஒன்று என்ற எம் சந்தேகம் ஒருபக்கம் இருக்க, இப்போது, விடுதலைப்புலிகள் தீவிரவாதிகள் அதனால்தான் சண்டை என்கிறது. ராஜீவ் காந்தியைக் கொன்றார்கள் என்கிறது. ராஜீவ்காந்தி ஒரு கவுன்சிலரோ, மாவட்டச் செயலாளரோ அல்ல. அவரை ஏற்கனவே ஒருமுறை கொலை செய்யும் முயற்சி இலங்கையில் நடைபெற்றிருந்த போதும் அந்தக் கொலைகாரன் விசாரிக்கப்படவில்லை. ராஜீவ்காந்தியைக் கொல்ல முயன்ற அந்த சிங்கள வீரன் ஆகியோரையும் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களாக இணைத்துக்கொண்டு மறுபடியும் விசாரிக்கப்பட வேண்டும் என்பது என் கோரிக்கைகளில் ஒன்று. ராஜீவ் மீது புலிகளுக்கு வருத்தம் இருந்திருக்கலாமே தவிர, கோபம் இருந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. காரணம், ராஜீவ் இந்திராவின் புதல்வர். இந்திரா, தமிழீழத்தின் சிறுதெய்வங்களில் எம்.ஜி.ஆருக்குப் பக்கத்திலிருப்பவர்.

இந்தியா சொல்லும் காரணங்கள் அடிக்கடி மாறுவதிலிருந்தே இந்தியா நியாயத்திற்குப் புறம்பாகத்தான் இந்தப் போரில் ஈடுபட்டிருப்பது அம்பலமாகி இருக்கிறது. இப்படிப்பட்ட ஒரு சூழலில் நீங்கள் ஏன் நேரடியாகத் தலையிடக்கூடாது? புலிகள் போர்நிறுத்தத்தைப் பயன்படுத்தி ஆயுதம் குவிக்கிறார்கள் என்றது இலங்கை. சந்திரிகாவோ, ரணிலோ, மகிந்தாவோ கடந்த காலங்களில் ஒரு கடவுளாக அல்ல, மனிதர்களாகக்கூட நடந்துகொண்டதில்லை. இவர்கள் ஒரு நிர்பந்தத்தின் பெயரில் போர் நிறுத்தத்திற்கு ஒப்புக்கொண்டுவிட்டார்கள் என்பதால் மட்டுமே போராளிகள் ஆயுதங்களை ஒப்படைத்துவிட வேண்டும், புனரமைப்புப் பணிகளில் ஈடுபடக்கூடாது என்று எதிர்பார்ப்பது என்னவகை நியாயம்? தாங்கள் நேர்மையாக நடந்துகொள்வோம் என்ற நம்பிக்கையை உண்டாக்குவது மூலமாக மட்டுமே போராளிகளை-ஆயுதத்தைக் கீழே வைக்கச் செய்ய முடியும். கடந்த கால அரசுகள் எவையும் அப்படி செயல்படவில்லை. உதாரணம் ரணில்- கருணா. ஆனால், புலிகள் போர்நிறுத்தத்தைப் பயன்படுத்திக்கொண்டு செய்தது ஆயுதம் வாங்கியது மட்டுமல்ல, - அது காலாகாலமாக நடப்பதுதானே- ஓர் அரசு நிர்வாகத்தையே உருவாக்கியிருக்கிறார்கள். சர்வதேசத்தின் கண்களில் இது தீவிரவாதமா?

அப்பாவித் தமிழர்களைக் காப்பதற்காகத்தான் போரிடுவதாக பசப்புகிறது இந்தியா. ஆயுத தளவாடங்களும், உளவு விமானங்களும்தான் இலங்கை போகின்றனவே தவிர, இந்தியாவால் அனுப்பப்பட்ட ஒரு பாராசெட்டமால் மாத்திரையைக் காட்டச் சொல்லுங்கள் பார்க்கலாம். இந்த லட்சணத்தில், தமிழீழ மக்களுக்கான வசதிகளை இலங்கை அரசு செய்யுமாம். அதற்கு இந்தியா உதவுமாம்... வேலிக்கு ஓணான் சாட்சி! இப்போது சர்வதேச செஞ்சுலுவைச் சங்கத்தின் ஆம்புலன்ஸ்களைத் தாக்கினார்களே, அவர்களும் விடுதலைப்புலிகளா? ப்ரான்சின் 17 மனித உரிமையாளர்களைக் கொலை செய்தார்களே, அவர்களும் விடுதலைப்புலிகளா? சீனாவின் டாங்கிகள், இந்தியாவின் உளவு விமானங்கள், பாகிஸ்தானின் ஆர்டிலரிகள் மட்டுமல்ல... இப்போது எம்மக்களைக் கொலைசெய்து வருவது சர்வதேச சமூகத்தின் மெளனமும்தான் என்பதை எப்போது உணர்வீர்கள்-நியாயத்தின்பால் பெருவிருப்பு கொண்ட ஒரு மக்கள் சமூகம் பூமியிலிருந்து முற்றாகத் துடைத்தழிக்கப்பட்ட பிறகா?

அபாரிஜின்கள், மாயா, இன்கா வரிசையில் நாங்களும் சேர்க்கப்படுவது உங்கள் நோக்கமென்றால், எங்கள் பழங்கதைகள் ஒன்றின்படி ஒவ்வொருநாளும் ஏதேனும் ஒரு வீட்டிலிருந்து ஒருவர் வந்து உங்கள் முன்னால் தற்கொலை செய்து கொள்கிறோம்... எங்கள் சகோதரிகளையும், குழந்தைகளையும் விட்டுவிடச் சொல்லுங்கள். தாங்க முடியவில்லை. அவர்களெல்லாம் மனமார சிரிப்பதை ஒருநாள் பார்ப்போம் என்ற நம்பிக்கையில்தான் நாங்கள் போராடிக் கொண்டிருப்பதே. ஒரு பேச்சுக்கு ஒத்துக்கொள்வதென்றாலும்கூட, விடுதலைப்புலிகள் தண்டிக்கப்பட வேண்டியவர்கள் என்றாலும் அப்படி ஒரு தண்டனையை வழங்கும் யோக்கியதை இந்தியாவுக்கோ, இலங்கைக்கோ கிடையாது.

காலம் கடந்து வழங்கப்படும் நீதி அநீதியைவிடக் கொடுமையானது.

- எனது பதினான்கு அம்சக் கோரிக்கைகள்-

1. இந்தியா உடனடியாக தமிழீழத்தின் பகுதிகளிலிருந்து தன் துருப்புகளைத் திரும்பப் பெற்றுக்கொள்வதோடு, மேற்கொண்டு செயற்கைக்கோள் உதவிகள், ராடார் போன்ற உதவிகளைச் செய்யக்கூடாதென்று சர்வதேச சமூகத்தால் கண்டிக்கப்பட வேண்டும். இலங்கையோடு இந்தியா அரசு நடத்தும் முக்கியத்துவமற்ற பேச்சுப்பரிமாற்றங்கள்கூட சர்வதேச சமூகம் மூலமாகவே நடக்க வேண்டும். தமிழக மக்களிடமும், உலகெங்கும் பரந்து வாழும் தமிழீழத்தாரிடமும் இந்தியா பகிரங்க மன்னிப்பு கோர வேண்டும்.

2. ஐநா பொதுச்செயலாளரான பான் கி மூன், தொடர்ந்து தன் தாயகமான சீனாவிற்கு ஆதரவான நிலைப்பாட்டிலிருந்து, ஒருதலைப்பட்சமாக செயல்பட்டு வருவதால், ஈழம் தொடர்பான முடிவெடுக்கும் அதிகாரம் அவருக்கு வழங்கப்படக்கூடாது.

3. இலங்கை அரசால் எந்தெந்த நாடுகளிடமெல்லாம் கோரப்பட்டு புலிகள்மீது தடை விதிக்கப்பட்டதோ அந்தந்த நாடுகளில் புலிகள் மீதான தடை நீக்கப்பட்டு, தடை செய்யப்பட்ட அமைப்பின் உறுப்பினர் என்ற குற்றத்திற்காக சிறையிலிருக்கும் அதன் உறுப்பினர்கள் எவ்வித நிபந்தனையுமற்று உடனடியாக விடுதலை செய்யப்பட வேண்டும்.

4. புலிகளின் உறுப்பினர்கள் மீதான பாஸ்போர்ட் தொடர்பான குற்றங்கள் மன்னிக்கப்பட்டு, அவர்கள் விடுதலை செய்யப்பட வேண்டும்.

5. புலிகளோடு தொடர்புடையது என்னும் குற்றச்சாட்டின் பேரில் தடை செய்யப்பட்ட தொழில் நிறுவனங்களின் உரிமம் மீண்டும் அளிக்கப்படுவதோடு, தக்க நட்ட ஈடும் வழங்கப்பட வேண்டும்.

6. ராஜீவ்காந்தி கொலை வழக்கு இண்டர்போலால் விசாரிக்கப்பட்டு, உண்மையான குற்றவாளிகள் இனம்காணப்பட வேண்டும்.

7. பிரணாப் முகர்ஜி, கோத்தபாய ராஜபக்க்ஷே, சந்திரிகா, உதயணகார, கேகலிய ரம்புக்வெல, பசில்ராஜப்க்ஷ மகிந்த, பொன்சேகா போன்றோர் நார்கோ அனிலிசிஸ் சோதனைக்குட்பட வேண்டும்.

8. அமைக்கப்படபோகிற தமிழீழத்தை அங்கீகரிக்கிற உரிமையை மட்டுமே சர்வதேசம் மேற்கொள்ளலாமே தவிர, அது யாரின் தலைமையில் அமையவேண்டும என்பதை தமிழின மக்கள் தான் முடிவுசெய்வார்கள்

9. புலிகள் கை பலவீனமான நேரத்தில், மலையக மக்கள் மீது நடந்த வன்தாக்குதல், எதிர்காலத்தில் அப்பகுதிகளில் மீண்டும் ஒரு பாரிய இன அழிவு ஏற்படுத்தப்படுமோ என்ற அச்சத்தை ஏற்படுத்தியிருப்பதால், மலையக மக்கள் தமிழீழத்தோடு இணைய விரும்புகிறார்களா என்பதை வாக்கெடுப்பு மூலம் அறிந்து அதன்படி செயல்பட வேண்டும் இந்த விசயத்தில் மலையக மக்களின் முடிவே இறுதியானது.

10. சென்னையில், குடிபோதையில் அப்பாவித் தமிழர்கள் மீது துப்பாக்கிப் பிரயோகம் செய்து, நீதிமன்றத்தால் தண்டிக்கப்பட்ட டக்ளஸ் தேவானந்தாவின் தண்டனைக்காலம் பூர்த்தியாகும் காலத்திற்குள் இலங்கைக்குத் தப்பிச்சென்று விட்டதால், அவர் கைது செய்யப்பட்டு, தமிழக போலிசார் வசம் ஒப்படைக்கப்பட வேண்டும்.

11. பத்திரிகையாளரான லசந்தவின் கொலைக்குக் காரணமான அனைவரும் தண்டிக்கப்பட வேண்டும்.

12. தமிழ்நாட்டில் தஞ்சம் புகுந்திருக்கும் சிங்கள பத்திரிகையாளர்களுக்கு தகுந்த பாதுகாப்பு வழங்கப்பட வேண்டும்.

13. தமிழ்நாட்டிற்கு அகதிகளோடு அகதியாக வந்த சிங்களத்தம்பதியர் மீதான பாஸ்போர்ட் குற்றச்சாட்டு நீக்கப்பட்டு, அவர்களும் அகதிகளாக அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும்.

14. சுட்டுக் கொலை செய்யப்பட்ட தமிழக மீனவர்களின் குடும்பங்களுக்கான வாழ்வாதரங்கள் உறுதி செய்யப்பட வேண்டும்.

என்றும் அன்புடன்,
அநீதிகளுக்கெதிரான உங்கள் சகோதரன்,
கு.முத்துக்குமார், கொளத்தூர், சென்னை-99

அருமைத்தமிழ் மக்களே, அநீதிகளுக்கெதிரான போராட்டத்தில் நம் சகோதர்களும், பிள்ளைகளும் அறிவாயுதம் ஏந்தியிருக்கிறார்கள். நான் உயிராயுதம் ஏந்தியிருக்கிறேன். நீங்கள் நகலாயுதம் ஏந்துங்கள். ஆம், உங்கள் கையில் கிடைத்திருக்கும் இந்தத் துண்டறிக்கையை நகலெடுத்து, உங்கள் நண்பர்கள், உறவினர்கள், மாணவர்கள் வசம் கொடுத்து, போராட்டத்திற்கான ஆதரவைப் பெருகப் பண்ணுங்கள் நன்றி.

INDEPENDENT INDIA


(Click on the pic)
சுதந்திர இந்தியா


ஓலம்



அதீதத் தனிமையும்
மிகுந்த உற்சாகமும் கலந்த
அந்த சிருஷ்டி உலகத்திலிருந்து
தூக்கியெறியப்பட்டு அநேகநாட்களாகிவிட்டன

கையில் விளக்கோடும்
உள்ளம் நிறைய ஒளியோடும்
அவள் வந்தாள்
என் வானம் வெளிச்சமானது

கனிமரங்களும்
நிறைய காலடித்தடங்களும் கொண்ட
பரபரப்பான பாதைகள்
தினங்களை தின்றுகொண்டிருக்கின்றன

எங்காவது
சற்றே இளைப்பாறுகிற
நிசப்தவினாடிகளில் மட்டும்
பலவீனமாய் கேட்கிறது
என்னைத்தொலைத்துவிட்ட
என் கவிதைகளின் அழுகுரல்

வீரமணி இளங்கோவன்

நன்றி: http://www.keetru.com/literature/poems/veeramani_ilangovan.php

தோற்றம்

காட்சிப்பொருளாய்
எதிர்ப்படும் நோக்கில்
சுமந்தேதிரிகிறேன் என் தோற்றத்தை!


சித்திரத்திற்கான விமர்சனங்களை
ஏனோ திரைச்சீலைகள் மீதே வீசுகின்றீர்கள்
ஓவியனை விட்டுவிட்டு!


என் சட்டையை
நானென எண்ணிக்கொண்டிருக்கும்வரை
நிர்வாணங்கள்...
உங்கள் கண்களுக்குபுலப்படப்போவதில்லை!

பலூன்களின் அலங்காரத்தில் மயங்கிக்கிடக்கிறீர்கள்!
காற்றின் இருப்பை மறந்துவிட்டு!

உடைகிறபோது
உணர்த்தப்படும்!


இங்கே நிரந்தரமானது...

பலூன்களல்ல...

காற்றுதான் என!

ஒரு பொங்கல் உறுதிமொழி

நண்பர்களே,

இனிய பொங்கல் நல்வாழ்த்துக்கள்!!!

நம்நாடு விவசாயநாடு.நம்முன்னோர்கள் விவசாயிகள்.
பல்வேறு சமூகநிர்பந்தங்களால் நாம் வெவ்வேறான தொழில்களுக்கு மாறிக்கொண்டோம்.

"உழுதுண்டு வாழ்வாரே வாழ்வார் மற்றோர்
தொழுதுண்டு பின்செல் பவர்" - குறள்

விவசாயம் செய்து வாழுகிறவன்தான் வாழ்பவன். மற்ற எல்லோரும் அவனைத்தொழுது கொண்டு பின்செல்பவர் - என்கிறார் அய்யன் திருவள்ளுவர்.

இன்றைய நிலை அப்படியா இருக்கிறது?சமூகத்தின் அடிமட்டத்தில் கிடக்கிறான் விவசாயி.கூலி வேலைக்குச்செல்பவன் கூட, தனக்கான ஊதியத்தை உயர்த்திக்கேட்கவோ அதனைத்தராவிடில் மறுத்துஒதுக்கவோ செய்யும் உரிமையைப்பெற்றுள்ளான்.

ஆனால்.விவசாயி மட்டும்தான் தான் உற்பத்திசெய்யும் பொருளுக்கு வேறொரு மூன்றாமவர் சொல்லும் விலைக்குவிற்றுவிட்டு வாய்மூடி மெளனியாகக்கிடக்கிறான்.

விவசாயப்பொருள்களுக்கு விலைநிர்ணயம் செய்யும் அரசு, அப்பொருள்களை கொண்டுதயாரிக்கப்படும் உணவுப்பொருள்களுக்கு எந்தவொரு விலையும் ஏன் நிர்ணயிக்கவில்லை?

60கிலோகிராம் என்கிற ஒரு மூடை- அரிசி இன்னவிலை என்கிற அரசானது, 100கிராம் இட்லி இன்னவிலை என்று அறிவிக்கலாமே?

உணவகங்களில் அவனவன் தன் விருப்பத்திற்கு விலைசொல்கிறான்.நாமும் வாயைமூடிக்கொண்டு கொடுத்துவிட்டுத்தான் வருகிறோம்.
ஏன் இந்த முரண்பாடு?

இளைத்தவன் என்றால் ஏறிமேயும் மனப்போக்கு அரசுக்குமட்டுமில்லை..நமக்கும் தான்.


தெருவில் இளநீர் விற்பவனிடமும்,
கொய்யாப்பழ கிழவியிடமும்,
வாழைப்பழ வியாபாரியிடமும்,

உழவர் சந்தைகளில்
கொத்தமல்லிக்கும்,கறிவேப்பிலைக்கும்
சண்டையிட்டு பேரம்பேசும் நீங்களும் நானும்,

ரூபாய்க்கு 3 கொய்யா என்ற கிழவியிடம் பேரம்பேசி 4 கொய்யா வாங்கியதாய் பீற்றிகொள்ளும் நீங்களும் நானும்,

கோவாஜூஸ்(அதாங்க கொய்யாப்பழச்சாறு) 28ரூபாய் என்கிற கடைக்காரனிடம் பேரம்பேசினோமா?

ஒருபிளேட் இட்லி(2 இட்லிங்க) - 15ரூபாய் என்கிற ஹோட்டல்காரனிடம் பேரம்பேசினோமா?

இளநீர் விற்பவனிடம் 2 ரூபாய் குறைக்கச்சொல்லிமிரட்டும் நாம்,
கோக்ககோலாவையும்,பெப்சியையும் 10பைசா குறைக்கச்சொல்லமுடியுமா?

அதைவிடுங்கய்யா...நம்மூரு தண்ணீ..அதைச்சுத்தம்செய்துஅக்குவாபீனாங்கிறான்..
அதைப் பைசாக்குறைக்காமல் வாங்கிக்குடிக்கத்தானே செய்கிறோம்?

வீட்டிற்கு சுண்ணாம்பு பூசுபவரிடமும்,
இரயில்நிலையத்தில் சுமைதூக்குபவரிடமும்,
விசேஷங்களுக்கு வரும் சமையல்காரரிடமும்,
இன்னும்பிற சிறுசிறு வியாபாரிகளிடமும்,விவசாயிகளிடமும்,கூலித்தொழிலாளர்களிடமும் பேரம்பேசுவதை ஒரு திறமையாகவே அங்கீகரிக்கிறோம்.

உழைப்பிற்கு உறுதுணையாய் நிற்கும் கால்நடைகளுக்கும்,
விளைச்சலுக்கு ஆதாரமாய் விளங்கும் ஆதவனுக்கும் நன்றிசெலுத்தும்விதமாய்நாம் இந்த பொங்கல் பண்டிகையை கொண்டாடுகிறோம்.

அழிந்துகொண்டிருக்கும் விவசாயத்தொழிலுக்கு
நம்மால் ஏதும் செய்யமுடியாததெனினும்
குறைந்தபட்சம் விவசாயிகளுக்கு நேரிடையாய் இலாபத்தைத்தரும்
நம் உள்ளூர் விளைபொருட்களை நுகர்வதன்மூலமாயும்,
நியாயவிலை தருவதன்மூலமாயும்
சற்றேனும் ஊக்கப்படுத்தமுடியும்.

அதேபோல் சமூகத்தின் அடிமட்டத்திலுள்ள தொழிலாளத்தோழர்களிடம் அதிகம்பேரம்பேசாமல் அவர்களின் உழைப்புக்கு நியாயமான அல்லது
சற்றே அதிகமான கூலித்தொகை கொடுப்பதும் நாம் இச்சமூகத்திற்கு செய்யும் நன்மையாய் அமையும்.

ஆதரவற்றோர்க்கும்,அனாதை இல்லங்களுக்கும் செய்வது மட்டும்தான் புண்ணியமா?

இந்தப்பொங்கல் திருநாளில் இவ்வாறான ஒரு உறுதிமொழியை மேற்கொள்வோமா நண்பர்களே?

வீரமணி இளங்கோவன்

பெங்களூரு மேன்சன்

என் கல்லூரிவிடுதியைப் போலல்லாது
அறையின் சுவர்களும் கதவுகளின் பின்புறங்களும்
வெறிச்சோடியே கிடக்கின்றன
எந்தவொரு நடிகையின் புகைப்படங்களுமற்று!

வட்டில் தாளங்கள்
சினிமா,கிரிக்கெட் அரட்டைகள்
சூழ அமர்ந்து கேட்கப்படும் ஊர்க்கதைகள்
ஏதுமின்றி...
அமைதியாய் உண்கிறார்கள்
சாப்ட்வேர் இளைஞர்கள்!

மணிக்கொருமுறை எச்சரித்துவிட்டுப்போகும்
எங்கள் வார்டனைப்போலொரு பிரகஸ்பதி
இங்கு எவரும் இல்லாதபோதும்
சத்தமின்றியே ஒலிக்கிறது டிவி அறை!

அருகிலிருப்பவன் எந்தமொழிக்காரனோவென்ற ஐயத்தில்
பெரும்பாலும் ஓடிக்கொண்டிருக்கின்றன ஆங்கிலச்சேனல்கள்.

அயர்ன் வண்டி,சூப்பர் மார்க்கெட்
பேருந்துநிறுத்தம்
ஏனைய பிற சந்திப்புகளின்போதும் கூட
புன்னகையுடனே விலகிவிடுகிறான்
என் மேன்சன்மேட்!

அலப்பறை விடும்
வாட்ச்மேனின் கெடுபிடிக்கு நடுவிலும்
சீட்டாட்டக்கும்பல்,செகண்ட்ஷோ கும்பலென
அமர்க்களப்படும் கல்லூரிவிடுதி!

எதுவும் பிடித்தமின்றி
தனியனாய் அமர்ந்து
லேப்டாப்பில் கவிதையெழுதும் என்னைப்போன்றே
அவரவரும் கிடக்கிறார்கள் அறைக்குள்ளேயே!

அழியா....மல் கிடக்கிறது கல்லூரிவிடுதி!


வீரமணி இளங்கோ

தமிழன் இந்திகற்காதது சரியா?


தமிழன் இந்திபடிக்காதது சரியா?

அன்று தமிழக அரசியல்வாதிகளால் முடிவெடுக்கப்பட்டு,இன்றுவரை புறக்கணிக்கப்பட்டும் வருகிற இந்திமீது ஏன் இவ்வளவு வெறுப்பு?இந்திப்போராட்டம் என்றால் என்ன?

அதனால் இன்றைய தலைமுறை அடைந்தது நன்மையா?தீமையா?
இந்தி கற்காமல்விட்டதால் இழப்பா?இலாபமா?

அடிக்கடி எழும் இந்தக்கேள்விகளுக்கு,தமிழக அரசியல்சூழலில் ஆரோக்கியமான பதில் கிடைக்குமா?

இது சரியெனத்தீர்மானித்துவிடப்பட்ட முடிவுகளை அலசும் முயற்சி.

இந்தி எதிர்ப்புப்போராட்டம்:

இந்தி எதிர்ப்புப்போரட்டம் என்றால் என்ன? Anti-Hindi Impostion Agitation.
Hindi Imposition is nothing but Forcing Indian Government employees from TamilNadu to learn and work in Hindi (in non-Hindi areas) is Hindi imposition. Showing Hindi programmes all day in TamilNadu on Indian Government controlled television in spite of the expressed wishes of the people for more Tamil programmes is another example of Hindi imposition.

மேலும் பள்ளிகளில் வகுப்பு 6 முதல் 11 வரை இந்தியை கட்டாயமான மூன்றாவது பாடமாக ஆக்குவது.
அறிவிப்புப்பலகைகளில்,தமிழ் ,ஆங்கிலத்தோடு இந்தியையும் சேர்த்து எழுதுவது. இந்திய மற்றும் தமிழக அரசாணைகள் மேற்கூறிய மூன்றுமொழிகளிலும் அச்சிடுவது.

இந்திஎதிர்ப்பு போராட்டத்தின் ஆரம்பம்:

ஆங்கில ஆட்சியாளர்களின் கடைசிக்காலங்களில், இந்தியர்கள் தங்களுக்குள்ளாகவே பிராந்திய அரசுகளைத் தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்ள அனுமதியளித்திருந்தனர்.காங்கிரஸ் சார்பில் சென்னை
மாகாணத்தை ஆண்ட சி.இராஜகோபாலச்சாரியார்(இராஜாஜி)இந்திமொழிக்கட்டாயத்தை கொண்டுவந்தார்.இதை எதிர்த்து 1938 ஜனவரி 3ந்தேதி இராஜாஜியின் வீட்டின் முன்பாக ஆர்ப்பாட்டம் நடைபெற்றது.இதுதான் முதன்முதலாய் நடைபெற்ற இந்திஎதிர்ப்புப்போராட்டம்.

அதேஆண்டில்,பெரியார்,அண்ணா,சோமசுந்தரபாரதிதிரு.வி.க,மறைமலைஅடிகள்,தருமாம்பாள் மற்றும் கே.வி.பி.விசுவநாதம் ஆகியோர் தலைமையில் அங்காங்கே பல்வேறு போராட்டங்கள் நடைபெற்றபின் இது விலக்கிக்கொள்ளப்பட்டது.இந்தியதேசம் சுதந்திரமடைவதற்கு முன்பாகவே,பலமுறை
இந்திக்கட்டாயப்பாடம் திணிக்கப்படுவதும்,பின் போராட்டங்களுக்குப்பின் விலக்கிக்கொள்வதுமாகவே
இருந்துவந்திருக்கிறது.

தாளமுத்து,நடராசன்

1939ஜனவரியில் இந்தி எதிர்ப்புக்காக கைதுசெய்யப்பட்ட தாளமுத்து மற்றும் நடராஜன் போலீசாரின் அடி,உதையால் சிறைச்சாலையிலேயே மரணமடைந்தனர்.இந்திஎதிர்ப்புப்போராட்டத்தில் முதன்முதலாய் தமிழகத்தில் சிந்திய இரத்தம் இவர்களுடையதுதான்.
நாடு சுதந்திரமடைந்தபின்,ஆட்சிப்பொறுப்பேற்ற காங்கிரஸ்,இந்திபேசாத மாநிலங்களில்,இந்தித்திணிப்பை
தீவிரப்படுத்தியது.திரும்பவும் மேற்கூறிய தலைவர்கள் சேர்ந்து,போன்றோர் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டனர்.போராட்டத்திற்கு பின்னரும்இந்தி தொடர்ந்தது.

ஜனவரி 26,1950- இந்திய அரசியலமைப்புச்சட்டம்
இந்தி அல்லாத பிறமாநிலத்தலைவர்களின் எதிர்ப்புகளுக்கிடையே தேசியமொழியாக இந்தி அறிவிக்கப்பட்டது.
மேலும் ஜனவரி 26,1950 முதல் ஜனவரி 26,1965 வரை 15 ஆண்டுகளுக்கு ஆங்கிலம் துணை-தேசிய மொழியாக இருக்குமெனவும்,அதன்பின் ஆங்கிலம் விலக்கப்பட்டு,இந்தி மட்டுமே முழுமையான தேசியமொழியாக இருக்குமெனவும் அறிவிக்கப்பட்டது.

1952ல் மத்திய அரசுஅலுவலகங்களில் இந்திஅறிவிப்புப்பலகைகளை கொண்டுவந்தது இந்திய அரசு.
பெரியார் தலைமையில் தி.கவும்,அண்ணா தலைமையில் தி.மு.கவும் இந்தி அறிவிப்புப்பலகைகளைத் தார்பூசிஅழிக்கும் போராட்டம் நடத்தினர். 1965ம் ஆண்டு வரை வருவதும் பின் போவதுமாக இருந்தன இந்தித்திணிப்பும் போராட்டங்களும்.

ஜனவரி 26,1965- கறுப்புதினம்
அறிவிக்கப்பட்ட 15ஆண்டுகள் முடிந்துவிட்டாயிற்று.குடியரசுதினத்தில் எழுதப்பட்ட இந்திய அரசியலமைப்புச்சட்டத்தின் படி 15ஆண்டுகளுக்குப்பின் இந்தி தேசியமொழியாக அரியணை ஏறியது.
இத்தினத்தை தி.மு.க கறுப்புதினமாக அறிவித்தது.தி.மு.க தலைவர்களும்,தொண்டர்களும் முதல்நாள் இரவே கைதுசெய்யப்பட்டனர்.

மாணவர் போரட்டம்:
ஜனவரி 26,விடுமுறைதினமாதலால்,25ந்தேதியே சென்னைப்பல்கலை மாணவர்கள் ஒருநாள் வகுப்புப்புறக்கணிப்புப்போராட்டம்
நடத்தினர்.அண்ணாமலைப்பல்கலை மாணவர்களும் போராட்டத்தில் குதித்தனர்.இவர்களுக்கு ஆதரவளித்து கடைகள் அடைக்கப்பட்டன.
தமிழகம் தன் வரலாற்றில்,இதுநாள்வரை சந்தித்திராத மிகப்பெரிய ஆர்ப்பாட்டத்தைச்சந்தித்தது.

சென்னையில் நடைபெற்ற பேரணியில் மட்டும் பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் திரண்டனர்.எல்லாத்தமிழக நகரங்களிலும் பேரணிகள் அமைதியாய் நடைபெற்ற வேளையில், மதுரையில் வன்முறை தலைகாட்டத்துவங்கியது.
ஆளுங்கட்சியைச்சேர்ந்தவர்கள் மாணவர்சிலரை அரிவாளால் தாக்கினர்.அடுத்த இரண்டு வாரங்களும் தமிழக வரலாற்றில் அழிக்கமுடியாத கறுப்புநாட்கள். சுதந்திரப்போராட்டத்தை மிஞ்சும்வகையில் மாபெரும் போராட்டமாக உருவெடுத்த இப்போராட்டத்தில் நூற்றுக்கணக்கனோர் உயிர்நீத்ததாக நம்பப்படுகிறது.மதுரைக்கலவரம் மற்றும் சிதம்பரம் போலீஸ் துப்பாக்கிச்சூட்டைக்கண்டித்து,தமிழகமெங்கும் போராட்டங்கள்
வெடித்தன.
அப்போதைய இந்தியப்பிரதமர் லால்பகதூர்சாஸ்திரியும்,உள்துறைஅமைச்சர் குல்சாரிலால் நந்தா மற்றும் தமிழகமுதல்வர் பக்தவச்சலமும் கூடிப்பேசி இப்பிரச்சினையை இரும்புக்கரம் கொண்டு அடக்குவதனெ முடிவெடுத்தனர்.

இராணுவமும்,துணைஇராணுவப்படைகளும் வந்திறங்கின.

தமிழகத்தின் ஒவ்வொருநகரமும் இரத்தம் சிந்தியது.கணக்கில்லாமல் போராட்டத்தினர் சுடப்பட்டார்கள்.

இறுதியாக,மத்திய அரசு பின்வாங்கியது.சட்டம் திரும்பப்பெறப்பட்டது.தமிழக அரசு,நடந்த வன்முறை மற்றும் துப்பாக்கிச்சூடுகளின் அத்தனை ஆதாரங்களையும் அழித்தது.இறந்தோர் எண்ணிக்கையும்,காயமடைந்தோர் எண்ணிக்கையும் இன்றுவரை தெளிவாய் அறியப்படவில்லை.

பொதுத்தேர்தல் 1967:
தமிழகமக்கள் தங்களது இந்திஎதிர்ப்பை காங்கிரஸ¤க்கெதிரான ஓட்டுக்களாக மாற்றினர்.இந்திப்போராட்டம் காங்கிரசின்
வீழ்ச்சியாகவும்,திராவிட முன்னேற்றக்கழகத்தின் எழுச்சியாகவும் அமைந்தது.தி.மு.க முதன்முதலாய் ஆட்சிக்கட்டில் ஏறியது.

இதர இந்திய மாநிலங்கள் ஏற்றுக்கொண்ட மும்மொழித்திட்டம்(அதாவது,ஆங்கிலம்,இந்தி,தாய்மொழி)ஏற்றுக்கொள்ளப்படாதெனவும்,
தமிழகம் இருமொழித்திட்டத்தை மட்டுமே ஏற்பதாகவும் அறிவிக்கப்பட்டது.

தமிழகத்தில் அன்றுமுதல் இன்றுவரை இந்தி அன்னியரின் மொழியாகவே அறியப்படுகிறது.

என் பார்வையில் ஒரு அலசல்:

இவ்வளவும் முடிந்தாயிற்று.உயிரைதந்து தமிழைக்காப்பாற்றியாயிற்று.
ஒருதலைமுறை முடிந்து அடுத்த தலைமுறை வந்தாயிற்று.என் அப்பா இந்திப்போராட்டத்தில் பங்கேற்றதாகக்கூறியிருக்கிறார்.
இந்தப்போராட்டத்தின் போது பிறந்தேயிருந்திராத எனக்குமாகச்சேர்த்து,
எடுக்கப்பட்டுவிட்ட முடிவுகள் என்னை எவ்விதம் பாதிக்கின்றன.
நான் அடைந்த இலாபம் யாது?

நான் சந்தித்த ஒருசில சம்பவங்கள் உங்கள் பார்வைக்கு:
சம்பவம் -1

நான் சிங்கப்பூரில் பணியிலிருந்த சமயம் அது.எங்கள் நிறுவனத்திற்கு இந்தியக்கிளையிலிருந்து ஒருவர் பயிற்சிக்காக வந்திருந்தார்
நானும்,சக சிங்கப்பூர்ஊழியர்(சீனர்) ஒருவரும் பணிநிமித்தமாக ஆங்கிலத்திலேயே அவருடன் உரையாடிக்கொண்டிருந்தோம்.
உடனிருந்த சீனர்,நீங்கள் ஏன் உங்கள் தாய்மொழியிலேயே உரையாடக்கூடாது?I dont mind என்றார்.ஆனால் வந்தவர் கன்னடர்.
அவர் இந்தியில் ஆரம்பிக்க நான் திருதிருவென விழித்தேன்.நாங்கள் இந்தியர்களாய் இருந்தபோதும்,எங்களிருவருக்குமான
பொதுவான மொழியொன்றுமில்லை என நான் சீனருக்கு உரைக்க,இன்றுவரை அவருக்கு காரணம் விளங்கவில்லை.
வந்த நண்பரோ,அங்கும் போட்டுஉடைத்தார்.Only tamilians dont know hindi என.

சம்பவம் -2
மிகச்சமீபமாய்,சீனத்தலைநகர் பெய்ஜிங் சென்றிருந்தேன்.அங்கு பத்துநாட்கள் வேலை.பத்துநாட்களாய் இந்தியரெவரும் தட்டுப்படவில்லை.திரும்ப ஊர் வருவதற்காக விமானநிலையம் வந்தேன்.சிங்கப்பூர் வந்து ,அங்கிருந்து பெங்களூர் வருவதாக ஏற்பாடு.
செக்-இன் வரிசையில் நிற்கும்போது,கையில் கறுப்புநிற இந்தியப்பாஸ்போர்ட்டோடு ஒருநண்பர்.உடனே பேச ஆரம்பித்தோம்.
பத்துதினங்களுக்குப்பின் ஒருஇந்தியனை சந்தித்த மகிழ்ச்சியில் நான்.
என்ன ஆச்சரியம்?அடுத்தடுத்து மூன்று இந்தியர்கள் வந்து நின்றார்கள் அந்த வரிசையில்.எங்கள் உரையாடலில்
அவர்களும் பங்கேற்றார்கள்.சொந்த ஊர்,சீன வருகையின் நோக்கம்,சீனஉணவு மற்றும் இந்திய உணவுகிடைக்காமல்,நாக்குசெத்துப்போய்விட்டதாகவும் ஏதெதோ பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.அருகிலிருந்த வேறொரு நாட்டுப்பயணி எங்கள் உரையாடலைக்கேட்டுக்கொண்டிருந்தார்.
இதைப்பார்த்த நண்பர்,சட்டென இந்திக்குத்தாவினார்.உடனே எல்லோரும் இந்தியில் பேசிச்சிரிக்க ஆரம்பித்துவிட்டனர்.
வெளிநாட்டில்,இந்தியர்களைச் சந்தித்துவிட்டோம் என்ற மகிழ்ச்சியிலிருந்த நான்,சில நிமிடங்களிலேயே அங்கே இந்தியர்களுக்குள்ளாகவே
தனிமைப்படுத்தப்பட்டேன்.
அவர்கள் அனைவரும் வெவ்வேறு மாநிலத்தவர்கள்.ஆனால் எல்லோருக்கும் இந்தி தெரிந்திருந்தது.ஆனால் நான்?
அக்கணத்தில் என்மனதில் நம் அரசியல்வாதிகள் வந்துபோனார்கள்.
சம்பவம் -3
தற்போது,பெங்களூரில் வேலைசெய்கிறேன்.எங்கள் நிறுவனமானது,இந்தியா முழுவதற்கும் விற்பனை,மற்றும் விற்பனைக்குப்பிந்திய சேவைகள் வழங்கும் நிறுவனம்.எங்களது வாடிக்கையாளர்களில்,End user என்று சொல்லக்கூடிய மெஷின் ஆபரேட்டர்கள்,ஆங்கிலம் முழுமையாக அறிந்திருக்கவேண்டுமென்ற அவசியமில்லாதவர்கள்.சில சிக்கலான தொழிற்நுட்ப விஷயங்களை ஆங்கிலத்தில் விளக்கும்போது
புரியாமல் தடுமாறக்கூடிய சூழ்நிலை அவர்களில் பலருக்குண்டு.
என்னோடு பணிபுரியும் அனைத்துமாநிலப்பொறியாளர்களும்,ஆங்கிலம் மற்றும் இந்தி என எளிதாக வாடிக்கையாளர்களை கையாண்டு
கொண்டிருக்க நான் மட்டும் முழுமையாய் ஆங்கிலத்தைக்கொண்டு தடுமாறிக்கொண்டிருக்கிறேன்.
இத்தாலி நாட்டைச்சேர்ந்த,என் முதலாளி உன் நாட்டின் தேசியமொழி உனக்கு எப்படித்தெரியாமல் போயிற்று என்கிறார்?

அவருக்கு நான் என்ன பதில் சொல்ல?
உங்களுக்குத்தெரிந்தால் சொல்லுங்கள்.

இப்போது என் முன் நிற்கும் கேள்விகள்:

1. இந்தியை ஏற்றுக்கொண்ட மற்றமாநிலங்களில் அவர்களின் தாய்மொழி அழிந்துவிட்டதா?

2. இந்தியை ஏற்றுக்கொண்டதால் அவர்களுக்கெற்பட்ட இழப்பு என்ன?நமக்குக்கிடைத்த இலாபம் என்ன?

3. இந்தியாவை விட மிகப்பெரிய நாடு சீனா.அவர்களுக்கும் நம்மைப்போன்றே பிராந்திய மொழிகளுண்டு.
ஆனால் அவர்கள் எல்லோருக்குமான தேசிய மொழியாக மாண்டரினை ஏற்றுக்கொண்டார்கள்.எனவே அவர்களுக்கிடையே
வியாபாரரீதியாகவும்,வேலைவாய்ப்புக்களிலும் மிகுந்த ஒரு ஒற்றுமையைக்காணலாம்.அந்நாட்டின் வளர்ச்சிக்கு இதுவுமொரு
முக்கியக்காரணமல்லவா?

4. தாய்மொழிமட்டுமே படிப்பதாக ஜெர்மனியையும்,ஜப்பானையும்,சீனாவையும்,கொரியாவையும்துணைக்கழைக்கும் தமிழறிஞர்கள் அவர்களைனைவருக்கும் பிராந்தியமொழிகளிலிருப்பதையும்,தாங்கள் நாடுகளில் தேசியமொழியாக ஒரே மொழியை அவர்கள் ஏற்றுக்கொண்டுள்ளனர் என்பதையும் செளர்கரியமாக மறந்துவிடுவது ஏன்?

5.ஆங்கிலமொழிப்புலமையால்,தமிழர்கள் உலகெங்கும் கொடிகட்டிப்பறக்கின்றனர்.நன்று.ஆனால்,இந்தியாவிற்குள்ளாக
நம்மால் பிரகாசிக்கமுடியவில்லையே ஏன்?.அப்படியும் ஜெயிக்கிற தமிழனை உற்றுப்பார்த்தால் அவனுக்கு இந்திதெரிந்திருப்பதை
அறியமுடிகிறதல்லவா?

6.வேண்டுமானால் கற்றுக்கொள்ளுங்கள் யார் தடுத்தது என்கிறவாதம் முட்டாள்தனமானது.வசதியும் வாய்ப்பும் இருப்பவன் கற்றுக்கொள்வான்.
கிராமப்புற மாணவன்?

7.இன்றைக்கு இந்திய அரசியலில்,மாநிலக்கட்சிகளின் ஆளுமையை சொல்லித்தெரியவேண்டிய அவசியமில்லை.அப்படியிருக்க
இந்தியை பள்ளிகளில் அனுமதிப்பதால் தமிழ் அழிந்துபோகும்,இந்திக்காரர்களின் ஆளுமைக்கு ஆளாகநேரிடும் என்றெல்லாம் அச்சம்தேவையா?

8.நாற்பது வருடங்களாக இந்தியை மூன்றாம் மொழியாகக்கற்றுவரும் மலையாளியும்,கன்னடரும்,தெலுங்கரும் தங்கள் தாய்மொழியை
மறந்தா விட்டார்கள்?

9.அதையெல்லாம் விடுங்கள்.தமிழகத்தின் பிரதிநிதியாய் டெல்லியில் குரல்கொடுக்கும் அ.தி.மு.க வின் எம்.பி.யான மைத்ரேயன்
தன் தமிழ்மொழிப்பேச்சை மொழிமாற்றம் செய்ய மொழிப்பெயர்ப்பாளர் கொடுங்கள் என்று கெஞ்சியிருக்கிறார் சமீபத்தில்.இந்நிலை ஏன்?

10.டெல்லி அரசியலோடு மிகுந்த நெருக்கம் கொண்டுள்ள கலைஞர் தன் பேரன்களுக்கு மட்டும் இந்திடியுஷன் அனுமதித்ததுவிட்டு
சாதாரண கடைநிலைத்தமிழனுக்கு இந்தியை அனுமதிக்கமறுப்பது ஏன்?

உண்மை புரிந்து,ஏதாவது ஒரு கட்சி இந்தியை ஆதரித்தாலும் மற்றக்கட்சிகள் இதைப்பயன்படுத்தி தன்னை தனிமைப்படுத்திவிடுமே
என்கிற அச்சத்தில் எல்லாக்கட்சிகளும் தமிழ்ப்பற்றுச்சாயத்தை பூசித்திரிகின்றன.இதனால் காலங்காலமாய் தனிமைப்பட்டுக்கிடப்பதென்னவோ
கடைநிலைத்தமிழன் மட்டுமே.

இது என் பார்வை மட்டுமே.வெறும் மொழியுணர்ச்சியோடு இப்பிரச்சனையை அணுகாமல் நடுநிலையைச்சிந்திந்து உங்கள் கருத்துக்களையும் தயவிட்டு இங்கே பதியுங்கள்

நன்றி.
வீரமணி இளங்கோ